Nog maar 3 weken... :(

Australia!

G'day people!!

De afgelopen 4 weken waren geweldig! Ik ben mijn Australië avontuur begonnen in Melbourne om vanuit daar via de oostkust omhoog te reizen.

Nadat ik op 28 augustus met pijn in het hart het prachtige Nieuw Zeeland had verlaten kwam ik om 00:00 aan in mijn hostel. Niet echt de beste tijd op een vrijdagavond in het centrum van Melbourne! Wat een drukte! Vergeleken met Nieuw Zeeland is het hier natuurlijk enorm druk. En om eerlijk te zijn mis ik Nieuw-Zeeland toch wel een beetje!

Melbourne is overigens een super toffe stad. In Melbourne heb ik de prachtige Botanic Gardens bezocht en ben ik naar de Shrine of Remembrance geweest. Dit is een oorlogs monument met een super interessant museum in de kelder. Ook heb ik de Eureka Skydeck 88 bezocht. De is het hoogste gebouw in Melbourne en vanaf hier had ik uiteraard een pracjtig uitzicht over de stad. Verder ben ik aangesloten bij een gratis tour door de stad en de gids liet ons alle hoogtpunten van de stad zien, waaronder een aantal straten met super toffe streetart. Ook heb ik de Melbourne Cricket Ground bezocht. Dit is het grootste stadion in Australië met een capaciteit van meer dan 100.000 mensen. Het heet de Cricket Ground, maar het wordt voornamelijk gebruikt voor Australian Football, ook wel Footy genoemd. Dit is een mix tussen voetbal en rugby, maar dan heel anders. Ik heb een wedstrijd bezocht in de MCG en aan het begin is het heel lastig om te volgen, maar na een tijdje zat ik er helemaal in! Voordeel van de sport is dat er altijd spektakel is en dat er altijd wordt gescoord. Waar voetbal nog wel eens in een saaie 0-0 kan eindigen, is dat bij Australian Football onmogelijk. De wedstrijd die ik bezocht heb, tussen Collingwood en Essendon, eindigds in 92-95.

Verder ben ik nog een dag naar St. Kilda geweest. Dit is een een buitenwijk met een strand en om een of andere manier super beroemd. Iedereen die ik vroeg waar ik heen moest gaan in Melbourne noemde St. Kilda. Waarschijnlijk is het super om daar naar toe te gaan in de zomer, om de drukke stad te ontvluchten, maar toen ik er was was er weinig te beleven.

Ik ben een week in Melbourne gebleven en ben vervolgens naar mijn Helpx host gegaan. Helpx is bijna hetzelfde als WWOOF'en (wat ik in Nieuw Zeeland heb gedaan), maar bij Helpx kun je ook aan het werk op normale boerderijen (dus niet per se organisch) of bij mensen thuis. Ik ben 1,5 week bij The Adsum Farmhouse van Edward en Fiona en hun twee dochters van 4 en 6 geweest. Edward's moeder is Nederlands, maar het enige Nederlandse woord dat hij kende was godverdomme. Overdag werkte ik 6 uur samen met Edward en elke keer als er iets fout ging begon hij godverdomme te schreeuwen! Na het werk was mijn taak om de kids een beetje bezig te houden tot ze naar bed moesten. Ik heb hier een hele fijne tijd gehad en Fiona en Edaard hebbsn super goed voor mij gezorgd! Het eten was echt geweldig en het was weer heel erg wennen om zelf mijn eigen prakkie weer te moeten koken.

Hierna ben ik weer terug gegaan naar Melbourne om twee tours te doen. De eerste tour was de Great Ocean Road. En dit was echt geweldig! Het weer zat niet helemaal mee, maar de kust echt spectaculair! Hoogtepunt vond ik de The 12 Apostles, waar er helaas nog maar 8 van overeind staan (zie de foto's).

De volgende dag ben ik met de Phillip Island tour meegegaan en toevallig had ik dezelfde gids als tijdens de Great Ocean Road! Onderweg naar Phillip Island begonnen we begonnen we met een bezoek aan Maru Wildlifepark, waar ik Kangaroos, Wallabies, Koalas en andere dieren gezien en gevoerd heb! Vervolgens zijn we naar Cape Woolamai gereden, wat op zich wel een mooi strand was. Daarna zijn we doorgereden nasr The Nobbies. Dit zijn een aantal rotsen in zee. Mooi, maar niet heel spectaculair... Ik ga toch alles vergelijken met Nieuw Zeeland... Daarna zijn we naar de wereldberoemde Penguin Parade gegaan. Hier mochten we helaas geen foto's van maken, omdat de ogen van de penguins herl gevoelig zijn. Tijdens de Penguin Parade komen honderden penguins aan op de kust na een dag jagen op open zee, om de weg naar hun nest weer te vinden. Ze komen niet allemaal te gelijk uit het water, maar in groepen van 10-15 penguins. Ik heb echt honderden penguins gezien en onze gids vertelde dat er de vorige avond meer dan 1100 penguins waren gespot. Ja, ze worden iedere dag met de hand geteld...

De volgende dag heb ik de bus gepakt naar de hoodstad van Australië, Canberra. En wat een saaie stad is dit! Er was bijna niemand op straat en het is ook geen mooie stad ofzo. Ik heb hier Mount Ainslie 'beklommen' en had hier een mooi uitzicht, maar dat was het ook eigenlijk wel. Canberra is de hoofdstad van Australië geworden omdat Melbourne en Sydney het elkaar niet gunde. Dus moest er een stad gebouwd worden tussen deze twee grote steden.

Na twee saaie dagen heb ik de bus naar Sydney gepakt! En Sydney is zoveel beter dan Canberra! Natuurlijk ben ik gelijk richting The Opera House en de Harbourbridge gegaan! Verder heb ik de Art Gallery en dd Botanic Gardens bezocht en heb ik ook hier de gratis citytour gedaan. Gisteren ben ik naar The BlueMountains geweest en dit was super mooi! Hier heb ik een wandeling van 2,5 gedaan langs een klif, naar beneden via The Giant Stairway langs The Three Sisters, die ik helaas ook weer omhoog moest! Wel heel mooi trouwens!

Op dit moment ben ik nog in Sydney en ik ga maandag naar mijn volgende Helpx host. Hier hoop ik zo'n 4 weken te kunnen blijven om wat geld te besparen en vervolgens naar Byron Bay, Gold Coast en Brisbane te kunnen reizen. Nog maar twee maanden en dan kom ik, helaas, alweer nasr huis!

Jelle

Road Trip Zuidereiland & laatste dagen in NZ :(

Hello,

Mijn laatste verslag vanuit Nieuw Zeeland helaas! Op 28 augustus vlieg ik vanuit Christchurch naar Melbourne, Australia! Maar voodat ik aan mijn NZ afscheidsspeech ga beginnen zal ik eerst eens vertellen wat ik de laatste twee maanden allemaal heb uitgespookt!

Na Nelson zijn we naar het Abel Tasman National Park gereden. De eerste stop was Harwoods Hole. Harwoods Hole is een 176 meter diep gat in de grond.. quite impressive huh! Bij Harwoods Hole hadden we een prachtig uitzicht over het dal. Diezelfde dag hebben we nog een ee andere wandeling gemaakt die achteraf iets langer bleek dan gedacht, waardoor we met zaklampen het pad door het bos moesten vinden.

De volgende dag zijn we naar Pohara gereden om de gedenksteen voor onze illustere landgenoot, Abel Janszoon Tasman, te bezoeken. Zoas jullie allemaal weten was hij en zijn bemanning in 1642 de eerste Europeaan die Nieuw Zeeland bereikte en het zijn huidige naam gaf.

De volgendedag zijn we naar Totaranui gereden. Hier is ee prachtige camping aan de kust waar vandaan wij een deel van de Coastal Walk hebben gelopen. Abel Tasman National Park is, zoals jullie op de foto's kunnen zien, een van de mooiste plekken in Nieuw Zeeland.

Na het Abel Tasman National Park zijn we naar de Nelson Lakes gereden. De Nelson Lakes zijn 2 meren, Lake Rotoiti (klein meer in Maori) en Lake Rotoroa (groot meer in Maori). Hier hebben we Mount Robert beklommen, waar wij een prachtig uitzicht hadden over Lake Rotoiti, zie de foto's.De volgende dag zijn we naar het andere meer, Lake Rotoroa gereden om daar opnieuw van een prachtig uitzicht over het meer te genieten.

Diezelfde dag zijn we richting de westkust vertrokken. Uiteindelijk belandde we in Westport waar wij een enorm kampvuur op het strand hebben gemaakt. De volgende dag hebben wij de Tauranga Bay Seal Colony bezocht en zijn we verder in zuidelijke richting naar Punakaiki gereden. In Punakaiki zijn de Pancake Rocks te vinden. Zoals de naam al zegt zijn dit rotsen die op opeengestapelde pannenkoeken lijken, zie foto's. Na dit prachtige natuurverschijnsel zijn wij verder zuid gereden naar Greymouth. Zoals de naa al doet vermoeden, Greymouth is grijs. Omdat het weer hier beroerd was zijn we naar het zwembad gegaan en hebben we van de aanwezige wifi genoten. De volgende dag zijn we naar de Monteith's bierbrouwerij geweest voor een rondleiding en een proeverij. Monteith's is sinds kort over de hele wereld te verkrijgen omdat zij een sawnwerking zijn aangegaan met het oer-hollandse Heineken. De rondleiding was teleurstellend omdat op dat moment niets in gebruik was, maar de biertjes achteraf smaakten prima!

Na Greymouth zijn wij naar Arthur's Pass National Park gereden. Hier hebben wij twee wandelingen gedaan in wisselende weersomstandigheden. De eerste was naar Temple Basin en was koud en nat. Het uitzicht was oke, maar niet spectaculair omdat er veel bewolking aanwezig was. De volgende dag was het weer een stuk beter en zijn we naar Bealey Spur gelopen. BEAUTIFUL! We waren omringd met besneeuwde bergtoppen en haddem gedurende de gehele wandeling dit uitzicht.

Vervolgens zijn we terug gereden naar Greymouth om vanuit daar richting de gletsjers te vertrekken. De eerste gletsjer op ons pad was de Franz Josef Glacier. Lekkere Duitse naam voor een gletsjer in Nieuw Zeeland... Hier hebben wij de Alex Knob Track gelopen. Zeer teleurstellend omdat we alleen maar in het bos liepen, er voortdurend helikopters over vlogen om mensen op de gletsjer te droppen en omdat we maar 2 uitzichtpunten hadden op de gletsjer gedurende de gehele wandeling. De volgende dag hebben wij een korte wandeling gemaakt naar het eindpunt van de gletsjer om dit natuur spektakel eens van dichterbij te bekijken, zie de foto's zou ik zeggen! Diezefde dag hebben we hetzelfde gedaan met de andere fenomenale gletsjer, Fox Glacier. De volgende besloten wij om de Mount Fox Route te lopen. In Nieuw Zeeland heb je Walks, Tracks en Routes, waarvan Routes de zwaarste zijn. En dit hebben wij geweten... De tering wat was dit stijl. Het was af en toe echt klimmen omhoog in plaars van lopen. Maar... Het was het waard! Dit was echt de mooiste plek van mijn reis. Het uitzicht was adembenemend. Je kon de gehele gletsjer zien en ook de twee hoogste bergen van Nieuw Zeeland, Mount Cook en Mount Tasman. Helaas moesten we hierna dat hele klote eind weer naar beneden lopen/klimmen. Het is hier nog steeds winter wat betekent dat de paden zo nu en dan bedekt zijn met een fijne sneeuw/ijslaag, wat het lopen niet gemakkelijker maakt. Uiteindelijk zijn we alledrie heelhuids beneden aangekomen om hier van een welverdiende alcoholische versnapering te genieten.

De volgende dag zijn wij vanuit Fox Glacier, over de Haast Pass, naar Wanaka gereden. Hier hebben wij een oud collega van de Packhouse, CJ, bezocht. Zij werkt in Wanaka op dit moment en omdat wij inmiddels een maand zonder een echte keuken leven (wat een ramp is voor mijn Franse vrienden), mochten wij gebruik maken van de keuken in haar hostel. Etienne, onze chef, heeft zich hier dan ook behoorlijk uitgeleefd. De volgende dag zijn wij naar Lake Diamond gelopen. Dit meer was voor het eerst in 20 jaar bevroren en het ijs was daadwerkelijk dik genoeg om te kunnen schaatsen. Na opnieuw van een fijn uitzicht over de omgeving te hebben genoten zijn we naar de rand van Lake Wanaka gereden. In dit meer staat een boom, niet heel bijzonder, maar een mooie plek voor wat fijne kiekjes. Diezelfde dag besloot ik om de volgende dag maar met een vreemdeling vastgebonden aan mijn rug uit een vliegtuig te springen. En wat was dit FANTASTISCH! Een ander woord heb ik er niet voor... Na deze geweldige ervaring zijn we de volgende dag doorgereden naar Queenstown. Hier zijn wij omhoog gegaan met de gondel om de summer luge te doen. De luge is een soort van rodelen, maar je rijd op een betonnen baan naar beneden dn moet daadwerkelijk zelf sturen! We vonden dit alledrie zo leuk dat we besloten om in totaal 7 keer aan de afdaling te beginnen. Na de luge hebben wij de wereldberoemde (onder de backpackers) Fergburger gegeten. Je moet er effe voor in de rij staan, maar dan heb je ook wat! Hierna hebben we de ijzers onder gebonden om een aantal rondjes te schaatsen in de Queenstown Ice Arena.

De volgende dag zijn we noordwest van Queenstown gereden, naar Glenorchy. Hier hebben wij een deel van de Routeburntrack gelopen, een van Nieuw Zeeland's Great Walks. Eerst liepen we naar Lake Sylvan, waar wij een prachtig spiegelbeeld op het water hadden van de omringende besneeuwde bergtoppen. Vervolgens zijn we door het bos doorgelopen nasr de Rockburnhut. We vertrokken iets te last terug, waardoor we het laatste half uur in het donker door het bos moesten lopen :). De volgende dag zijn we terug gegaan naar Queenstown om de drie Koreaanse dames uit mijn hostel in Napier weer te ontmoeten en gezellig een drankje mee te doen.

Het plan was om na Queenstown naar Milford Sound te gaan, maar omdat het weer te slecht was besloten we om eerst naar de oostkust te rijden, om vervolgens via het zuiden terug te keren naar Milford Sound.

We zijn vervolgens naar Ranfurly gereden om fietsen te huren en een deel van de Central Otago Rail Trail te fietsen. De Central Otago Rail Trail was vroeger een spoorlijn waar ze een fietspad van gemaakt hebben. Het weer was helaas niet zo goed hier, maar het was een aangename fietstocht van 50 kilometer en best raar om na 8 maanden weer op een fiets te zitten.

Diezelfde dag zijn we naarde oostkust gereden en hebben we de nacht doorgebracht op een camping in Kakanui. De volgende dag hebben wij de Moeraki Boulders bezocht. Dit zijn natuurlijke betonnen ballen die op het strand liggen. Een zeer vreemd natuurverschijnsel en ze weten niet hoe ze precies ontstaan zijn. Wat vooral vreemd is is dat ze op één bepaald deel van een kilometers lang strand liggen. Vreemd, vreemd, vreemd...

Vervolgens zijn wij naar Oamaru gereden waar wij het Steampunk HQ museum bezocht hebben. Dit is een museum waar met schroot kunst gemaakt wordt. Het meest spectaculaire was 'The Portal'. Dit was een spiegelzaal met honderden lichtjes, moeilijk te beschrijven, maar ik zal een video hiervan uploaden.

De volgende dag zijn we naar Dunedin gereden waar wij vooral genoten hebben van de bibliotheek, niet om een boek te lezen, maar om van de anwezige Wifi te genieten. In Dunedin is overigens ook de steilste straat ter wereld te vinden en natuurlijk moesten wij dit als echte toeristen ook zien en meemaken (zie foto's).

Vanuit Dunedin zijn wij naar de Otago Peninsula gereden waar wij voornamelijk rondgereden hebben en teleurgesteld werden. Op verschillende websites en in folders werd gezecht dat op een aantal stranden zeeleeuwen te vinden waren, maar natuurlijk niet op het moment dat wij daar waren. De uitzichten waren overigens wel weer van een hoog niveau.

De volgende ochtend zijn we naar het zuidwesten van het Zuidereiland gereden, naar The Catlins. We begonnen bij Nuggetpoint, een vuurtoren op een klif met een fijne rotsformatie rijzend vanuit de zee. Prachtig (zie foto's). Hierna zij wij naar een zeer mooie waterval gereden, genaamd The Purakaunui Falls. Daarna zijn wij naar Curio Bay gereden, waar wij 4 yellow-eyed pinguïns gepot hebben! Dit is een van de meest zeldzame pinguïn soorten ter wereld! Daarna zijn we naar slope point gereden, het meest zuidelijke punt van het Zuidereiland. Hier waren wij nog maar 4803 kilometer verwijderd van de Zuidpool! Zuidelijker kom ik misschien nooit meer!

De volgende dag zijn wij, via Invercargill, naar Te Anau gereden, om vanuit daar naar Milford Sound te gaan. Omdat er de afgelopen pasr dagen veel sneeuw was gevallen besloten wij om met de bus naar Milford Sound te gaan en niet zelf te rijden. Fiordland, waar Milford Sound deel vanuit maakt, is echt prachtig! Misschien wel het mooiste gebied in Nieuw Zeeland. Overal waar je kijk zijn besneeuwde bergtoppen, watervallen en meren. Echt geweldig! Met als absoluut hoogtepunt Milford Sound. In Milford Sound namen wij de boot die ons de mooiste plekken liet zien!

Na deze fantastische ervaring zijn wij, via Queenstown, naar Twizel gereden. We wilden overnachten op een camping net buiten Twizel, maar we kwamen met de camper vast te zitten in de modder... Zeer fijn! Maar na het nodige duw- en trekwerk zijn we zelf uit de modder gekomen en konen we onze weg naar de camping vervolgen. Vanuit Twizel zijn we naar Lake Tekapo gereden waar wij ons onder gedompeld hebben in de aanwezige "Hot Springs". Wij hadden hier natuurlijke warmwaterbronnen verwacht, maar het bleken drie verwarmde zwembaden te zijn. Teleurstellend. De volgende dag hebben wij de nabij gelegen Mount John beklommen voor een goed uitzicht en zijn wij terugerede ennaar Lake Pukaki om aldaar de nacht door te brengen.

De volgende ochtend hebben wij het Mount Cook National Park bezocht en hebben wij een glimp mogen opvangen van Mount Cook. Mount Cook is met 3724 meter de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Zeer indrukwekkend. Helaas hadden we niet het geluk dat de top uit de wolken tevoorschijn kwam. Onderweg terug naar de camper waren wij nog getuige van een heuse lawine! Wat een geweld en wat komt de sneeuw met een rotgang naar benedenVerder hebben wij hier de Tasman Glacier bekeken. Dit is een van de langste gletsjers in Nieuw Zeeland, zo'n 24 kilometer lang. Het is geen mooie gletsjer (het deel dat wij konden zien), want hij is bedekt met grijze/zwarte stenen.

Vanuit Mount Cook zijn wij vervolgens rustig aan richting onze eindbestemming, Christchurch, vertrokken. Tussendoor hebben we nog 1 hele indrukwekkende stop gemaakt, Castle Hill. Dit zijn enorme rotsen van kalksteen in zeer imposante vormen, zie foto's.

Hierna zijn we naar Christchurch gereden en dat is waar ik op dit moment nog ben en mijn laatste dagen in Nieuw Zeeland zal doorbrengen.

Nou dat was het dan, Nieuw Zeeland. De afgelopen 9 maanden waren geweldig! Ik heb hier zoveel mooie dingen gezien, zoveel leuke mensen ontmoet, echt fantastisch! Van de vrijheid en de prachtige natuur op het Noorder- en Zuidereiland tot de fantastische mensen tijdens mijn werkperiode in Napier, het was awesome!

Maar helaas komt aan dit avontuur een einde. Op 28 augutus pak het vliegtuig om aan het volgende avontuur te beginnen, 3 maanden in Australië! Eerste stop: Melbourne!

Jelle

Eindelijk weer reizen!

Still in Napier

Hello guys!

Het is alweer een paar maanden geleden dat ik voor het laatst iets op mijn blog gezet heb en dit komt doordat ik de laatste paar maanden alleen maar aan het werk geweest ben. In totaal ben ik nu al 10 weken met dozen aan het sjouwen en in die 10 weken hebben we welgeteld 8 vrije dagen gehad! We hebben zelfs een week gewerkt met shifts van 12 uur per dag! Maar ieder nadeel heb z'n voordeel... het geld stroomt binnen! Gelukkig is de hele drukke periode nu over en hebben we vanaf nu waarschijnlijk iedere week minimaal een dag vrij.

Pasen lijkt alweer zolang geleden maar doordat ik in de tussentijd geen tijd had om mijn blog bij te werken zal ik daar beginnen met mijn verhaaltje.

In het paasweekend waren we maarliefst 4 dagen vrij en tijdens dit weekend ben ik terug gegaan naar een van de mooiste plekjes in Hawkes Bay, Cape Kidnappers. Dit keer ben ik daar naartoe gegaan met Memet, Mika en Kayo en ook dit keer was het weer super mooi! Het weer was perfect, leuke mensen en prachtige natuur.

Het paasweekend was het laatste weekend van twee duitse meisjes in Napier en dit moest natuurlijk gevierd worden. Zaterdag zijn we naar een aantal wijngaarden geweest en hebben we wijn geproeft. Daarna hebben we gegeten op Bluff Hill met wederom een prachtige zonsondergang. Die avond hebben we een kampvuur op het strand gemaakt en hebben we de wijn die we gekocht hadden verorberd.

Na het paasweekend volgden er drie helse weken waarin er alleen maar gewerkt werd, met als klap op de vuurpijl de week de week met shifts van 12 uur per dag! So much fun! Na deze helse week hebben een welverdiende dag rust gekregen en sindsdien werken we weer de normale shifts van 10 uur per dag... jeeh.

Dit weekend ben ik heerlijk twee dagen vrij en het voelt echt als vakantie! Eindelijk heb ik de tijd om wat aan mijn blog te doen en leuke dingen te doen met vrienden uit het hostel. Het weer is nog steed aangenaam te noemen met temperaturen rond de 20-23 graden! De bladeren beginnen wel van de bomen te vallen, maar dat is tot nu toe het enige teken dat het al herfst is.

Ik ben van plan om nog een maand te blijven werken voor Green Planet Ltd. en daarna met Etienne naar het zuidereiland te reizen. Ik zal mijn verjaardag dus vieren in Napier!

Geniet vooral van mijn geweldige fotografie kunsten en bekijk vooral ook het album van Napier nogmaals. Ik zal namelijk een aantal nieuwe foto's aan dit album toevoegen!

Fijne moederdag iedereen!!

Jelle

Changing job!

Hallo allemaal,

Na nog twee dagen in de appel boomgaard gewerkt te hebben, hebben we sinds twee weken een ander baantje gevonden. We werken nu in een apple-packhouse! Omdat we in de appel boomgaard niet zeker waren van werk en we dat wel zijn bij het pakhuis zijn we geswitched naar dit werk en het bevalt tot nu toe heel goed!

We werken 10 uur per dag en minimaal 6 dagen in de week (soms 7). Maar eindelijk verdienen we geld! De eerste 4 dagen heb ik gewerkt als packer (appels op trays leggen en in dozen doen), maar inmiddels ben ik een stacker (dozen stapelen). Dit is heel fysiek werk en aan het eind van de dag ben ik helemaal gebroken.

Ik ben van plan om hier te blijven werken tot eind april en vanaf dan weer wat te gaan reizen. De komende tijd zullen er dus niet veel spannende verhalen te vertellen zijn, aangezien ik nog steeds in Napier verblijf en we het meeste in de omgeving wel gezien hebben. Napier zelf is een beetje een dooie stad en leeft volledig op toeristen in de zomer. Maar de zomer is bijna over en dus is het hier heel stil.

Op dit moment zijn we in afwachting van de storm die over Nieuw Zeeland gaat komen. De storm heeft op verschillende eilanden ten noordwesten van Nieuw Zeeland voor chaos gezorgd en er zijn zelfs doden gevallen. De cycloon is lang niet zo krachtig meer als dat hij daar was, maar toch... het is wel even wennen, want ik heb eigenelijk alleen maar mooi weer gehad sinds ik in Nieuw Zeeland ben.

Verder gaat alles super! De mensen in het hostel zijn heel gezellig en de meeste mensen werken in hetzelfde packhouse als ik doe!

Jelle

Wellington en Napier

Kia Ora!

Mijn vorige verhaal schreef ik in Napier en inmiddels ben ik weer terug in Napier. Tussendoor zijn we 5 dagen naar Wellington geweest en het plan was om na Wellington naar het Zuidereiland te gaan. Die plannen zijn iets gewijzigd.

Maar eerst Wellington. Wellington is een paar jaar geleden uitgeroepen tot 'Coolest small Capital in the World' en Wellington is inderdaad een super stad. Het was wel even wennen, om na 3 weken in kleine hostels te hebben geslapen en heel veel natuur om je heen te hebben, ineens weer in de 'bewoonde wereld' te zijn. In Wellington hebben we de cable cars bezocht (zie foto's). De cable cars brachten ons naar de top van een heuvel waar we een prachtig uitzicht over de stad hadden. Ook hebben we hier de botanische tuin bezocht. De volgende dag hebben we de nationale bibliotheek bezocht en zijn we op zoek gegan naar werk. Later die dag hebben we een museum bezocht over de geschiedenis van de stad Wellington. De volgende dag zijn we naar het Nationale Museum van Nieuw Zeeland geweest: Te Papa. Dit is een enorm museum waar de geschiedenis van Nieuw Zeeland te vinden is, waaronder de Maori cultuur. Dit museum was zo groot en interessant dat we hier de hele dag gebleven zijn. De volgende dag hebben we met een Nederlandse gids Mount Victoria (heuvel) beklommen. In het bos van Mount Victoria zijn een scenes van Lord of the Rings opgenomen. Op de top van Mount Victoria hadden we, weer, een prachtig uitzicht over de stad. De volgende dag zouden we met de ferry naar Picton varen en werk gaan zoeken op het Zuidereiland. We kregen echter het advies alleen naar het Zuidereiland te gaan als we er zeker van zouden zijn dat we werk hadden. Aangezien we hier niet zeker van waren hebben we besloten om terug te gaan naar Napier. In de omgevig zijn enorm veel appel- en kiwi-boomgaarden. We dachten dat het hier makkelijker was om aan werk te komen, maar dat viel vies tegen. We hebben uiteindelijk twee weken gewacht en gesolliciteerd voordat we een baantje kregen.

In die twee weken hebben we wel veel van de omgeving gezien. We zijn meerdere keren naar het strand geweest en hebben de hoogste berg in de omgeving beklommen, Te Mata Peak (399 meter). Ook zijn we naar Cape Kidnappers geweest. Dit is een wandeling over het strand die afhankelijk is van de getijden. Bij vloed is het onmogelijk om de wandeling te doen omdat het water tot aan de klif komt en het strand overspoeld. De wandeling eindigt bij Cape Kidnappers waar een enorme kolonie Jan-van-Genten broedt op hun nesten. Voor mij was dit tot nu toe een van de mooiste plekjes van Nieuw Zeeland.

Inmiddels zijn we aan het werk in een appel-boomgaard en mogen we onszelf dus apple-pickers noemen. Het gaat echter nog niet geheel naar wens. De appels zijn dit jaar heel laat rijp en daarom is het iedere dag de vraag of we aan het werk kunnen. We hebben tot nu toe nog maar 4 dagen gewerkt terwijl we verwacht hadden 6 dagen per week te kunnen werken. Verder worden we per kist geplukte appels betaald en moeten we minimaal 4 kisten per dag plukken. Doordat de appels nog niet rijp zijn is dit echter onmogelijk. We kunnen op dit moment maar 1 kist per dag plukken, maar gelukkig krijgen we tot minimum loon gecompenseerd. Hopelijk kunnen we vanaf donderdag elke dag aan het werk en eindelijk wat geld verdienen!

Jelle

Coromandel, Rotorua, Waitomo Caves en Taupo

Hallo allemaal!

Op maandag 12 januari zijn Milan, Pierre, Kayo en ik vertrokken naar een van de mooiste gebieden van het Noordereiland, Coromandel. We hebben hier onder andere een van de mooiste stranden in de wereld gezien, New Chum's Beach. Omdat we hier vrij laat in de middag aankwamen was het er niet zo druk, maar misschien was het daardoor wel extra mooi! De volgende dag zijn we naar het noordelijkste puntje van Coromandel gereden, Fletcher Bay. Dit was een prachtige afgelegen baai en ook hier waren weer heel weinig mensen. De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt langs de kust en zijn we aan het eind van de middag vertrokken naar Whitianga. Diezelfde avond zijn we nog naar Hot Water Beach gegaan. Op Hot Water Beach kun je bij laagwater je eigen hot tub graven. Het was heel apart om dit mee te maken. We zijn twee nachten in Whitianga gebleven en hier zijn we een Zweeds meisje tegen gekomen, Gunilla. Zij reist met ons mee tot het Zuidereiland. De volgende ochtend zijn we naar Cathedral Cove gegaan en ook dit was weer heel mooi en bijzonder om te zien (zie foto's)!

Diezelfde dag zijn we weer naar Rotorua gereden omdat Kayo, Pierre en Gunilla hier nog niet waren geweest. In de buurt van Rotorua hebben we de White Water Rafting gedaan op Kaituna River. In deze rivier zij drie watervallen waar je vanaf vaart met de boot. De laatste waterval is de hoogste met 7 meter. De eerste twee watervalln kwamen heel snel achter elkaar aan en naar de eerste waterval sloegen we al over de kop. Dit was de eerste keer dat dit gebeurde voor de instructeur en je kon de paniek in zijn ogen zien. Hij probeerde ons namelijk allemaal in de boot te krijgen voor de tweede waterval. Hij kreeg Gunilla en mij in de boot maar de andere drie jongens gingen zonder boot de waterval af. Maar iedereen heeft het overleeft, dus gingen we rustig verder naar de 7 meter hoge waterval. Ook hier ging het niet helemaal vlekkeloos. Dit keer bleven we in de boot, maar kwamen we vast te zitten onderaan de waterval. Ik zat voorop en had nergens last van, maar Kayo en de instructeur kregen de volle laag. Na 20 lange seconden kwamen we onder de waterval vandaan en vaarden we naar het eind van onze fantastische White Water Rafting experience!

Dw volgende dag zijn we naar Wai-O-Tapu gereden. Dit is een geothermisch wonderland (staat op de flyer). In Wai-O-Tapu is een geiser die iedere ochtend rond 10 uur water omhoog spuit. Toen we daar aankwamen bleek het enorm toeristisch te zijn en de geiser is bleek niet natuurlijk te zijn. Ze gooien zeep in de geiser en daardoor spuit het water omhoog. Dit viel dus enorm tegen, aangezien we geld hadden betaald om dat ding te zien uitbarsten. Wai-O-Tapu was voor de rest wel mooi met verschillende warm water bronnen en modderpoelen.

Na nog een dag in Rotorua zijn we naar Te Kuiti gereden. Dit is een klein stadje in de buurt van Waitomo Caves. Hier hebben we geslapen in een heel klein, maar mooi en gezellig hostel. De volgende dag zijn we naar Waitomo Caves geweest. Hier zijn we in een grot geweest met enorm veel gloeiwormen. Ik heb geprobeerd om er foto's van te maken, maar op de foto's kun je ze niet goed zien. Deze grot was supermooi en na deze grot zijn we nog naar een andere verlichte grot geweest. Hier waren geen gloeiwormen en deze grot was ook minder spectaculair.

De volgende dag zijn we naar Taupo gereden. Taupo ligt aan het grootste meer van Nieuw Zeeland met de verassende naam: Lake Taupo. In Taupo hebben we een wandeling langs een rivier gemaakt en hebben we de watervallen bezocht. De volgende dag hebben we de Tongariro Crossing gedaan. Dit is een van de mooiste wandelingen in Nieuw Zeeland die je in 1 dag kan doen. Dit is een wandeling van ongeveer 7 uur over vulkanisch gebied. We wilden om 6:30 beginnen, maar doordat we de juiste parkeerplaats niet konden vinden zijn we twee uur later begonnen... Hierdoor konden we Mount Doom (schijnt in Lord Of The Rings te zitten) niet beklimmen. De wandeling was voor de rest wel erg mooi, maar ook erg uitputtend.

Na de Tongariro Crossing zijn we naar Napier gereden en dat is waar we op dit moment zijn. Hier hebben we wat Duitse en Amerikaanse vrienden opgezocht die op dit moment in Napier aan het werk zijn. Dinsdag rij ik met Milan, Pierre en Gunilla richting Wellington. Daarna willen we gaan werken op het Zuidereiland.

Ik heb enorm veel meegemaakt en gezien de afgelopen 2 weken en we gaan komende week Wellington verkennen. Doordat we met onze auto reizen komen we op plekken waar we nooit waren gekomen als we met de bus hadden moeten reizen. Ik ontmoet enorm veel nieuwe mensen en heb het nog steeds super naar mijn zin hier.

No worries!

Jelle