Hello,

Mijn laatste verslag vanuit Nieuw Zeeland helaas! Op 28 augustus vlieg ik vanuit Christchurch naar Melbourne, Australia! Maar voodat ik aan mijn NZ afscheidsspeech ga beginnen zal ik eerst eens vertellen wat ik de laatste twee maanden allemaal heb uitgespookt!

Na Nelson zijn we naar het Abel Tasman National Park gereden. De eerste stop was Harwoods Hole. Harwoods Hole is een 176 meter diep gat in de grond.. quite impressive huh! Bij Harwoods Hole hadden we een prachtig uitzicht over het dal. Diezelfde dag hebben we nog een ee andere wandeling gemaakt die achteraf iets langer bleek dan gedacht, waardoor we met zaklampen het pad door het bos moesten vinden.

De volgende dag zijn we naar Pohara gereden om de gedenksteen voor onze illustere landgenoot, Abel Janszoon Tasman, te bezoeken. Zoas jullie allemaal weten was hij en zijn bemanning in 1642 de eerste Europeaan die Nieuw Zeeland bereikte en het zijn huidige naam gaf.

De volgendedag zijn we naar Totaranui gereden. Hier is ee prachtige camping aan de kust waar vandaan wij een deel van de Coastal Walk hebben gelopen. Abel Tasman National Park is, zoals jullie op de foto's kunnen zien, een van de mooiste plekken in Nieuw Zeeland.

Na het Abel Tasman National Park zijn we naar de Nelson Lakes gereden. De Nelson Lakes zijn 2 meren, Lake Rotoiti (klein meer in Maori) en Lake Rotoroa (groot meer in Maori). Hier hebben we Mount Robert beklommen, waar wij een prachtig uitzicht hadden over Lake Rotoiti, zie de foto's.De volgende dag zijn we naar het andere meer, Lake Rotoroa gereden om daar opnieuw van een prachtig uitzicht over het meer te genieten.

Diezelfde dag zijn we richting de westkust vertrokken. Uiteindelijk belandde we in Westport waar wij een enorm kampvuur op het strand hebben gemaakt. De volgende dag hebben wij de Tauranga Bay Seal Colony bezocht en zijn we verder in zuidelijke richting naar Punakaiki gereden. In Punakaiki zijn de Pancake Rocks te vinden. Zoals de naam al zegt zijn dit rotsen die op opeengestapelde pannenkoeken lijken, zie foto's. Na dit prachtige natuurverschijnsel zijn wij verder zuid gereden naar Greymouth. Zoals de naa al doet vermoeden, Greymouth is grijs. Omdat het weer hier beroerd was zijn we naar het zwembad gegaan en hebben we van de aanwezige wifi genoten. De volgende dag zijn we naar de Monteith's bierbrouwerij geweest voor een rondleiding en een proeverij. Monteith's is sinds kort over de hele wereld te verkrijgen omdat zij een sawnwerking zijn aangegaan met het oer-hollandse Heineken. De rondleiding was teleurstellend omdat op dat moment niets in gebruik was, maar de biertjes achteraf smaakten prima!

Na Greymouth zijn wij naar Arthur's Pass National Park gereden. Hier hebben wij twee wandelingen gedaan in wisselende weersomstandigheden. De eerste was naar Temple Basin en was koud en nat. Het uitzicht was oke, maar niet spectaculair omdat er veel bewolking aanwezig was. De volgende dag was het weer een stuk beter en zijn we naar Bealey Spur gelopen. BEAUTIFUL! We waren omringd met besneeuwde bergtoppen en haddem gedurende de gehele wandeling dit uitzicht.

Vervolgens zijn we terug gereden naar Greymouth om vanuit daar richting de gletsjers te vertrekken. De eerste gletsjer op ons pad was de Franz Josef Glacier. Lekkere Duitse naam voor een gletsjer in Nieuw Zeeland... Hier hebben wij de Alex Knob Track gelopen. Zeer teleurstellend omdat we alleen maar in het bos liepen, er voortdurend helikopters over vlogen om mensen op de gletsjer te droppen en omdat we maar 2 uitzichtpunten hadden op de gletsjer gedurende de gehele wandeling. De volgende dag hebben wij een korte wandeling gemaakt naar het eindpunt van de gletsjer om dit natuur spektakel eens van dichterbij te bekijken, zie de foto's zou ik zeggen! Diezefde dag hebben we hetzelfde gedaan met de andere fenomenale gletsjer, Fox Glacier. De volgende besloten wij om de Mount Fox Route te lopen. In Nieuw Zeeland heb je Walks, Tracks en Routes, waarvan Routes de zwaarste zijn. En dit hebben wij geweten... De tering wat was dit stijl. Het was af en toe echt klimmen omhoog in plaars van lopen. Maar... Het was het waard! Dit was echt de mooiste plek van mijn reis. Het uitzicht was adembenemend. Je kon de gehele gletsjer zien en ook de twee hoogste bergen van Nieuw Zeeland, Mount Cook en Mount Tasman. Helaas moesten we hierna dat hele klote eind weer naar beneden lopen/klimmen. Het is hier nog steeds winter wat betekent dat de paden zo nu en dan bedekt zijn met een fijne sneeuw/ijslaag, wat het lopen niet gemakkelijker maakt. Uiteindelijk zijn we alledrie heelhuids beneden aangekomen om hier van een welverdiende alcoholische versnapering te genieten.

De volgende dag zijn wij vanuit Fox Glacier, over de Haast Pass, naar Wanaka gereden. Hier hebben wij een oud collega van de Packhouse, CJ, bezocht. Zij werkt in Wanaka op dit moment en omdat wij inmiddels een maand zonder een echte keuken leven (wat een ramp is voor mijn Franse vrienden), mochten wij gebruik maken van de keuken in haar hostel. Etienne, onze chef, heeft zich hier dan ook behoorlijk uitgeleefd. De volgende dag zijn wij naar Lake Diamond gelopen. Dit meer was voor het eerst in 20 jaar bevroren en het ijs was daadwerkelijk dik genoeg om te kunnen schaatsen. Na opnieuw van een fijn uitzicht over de omgeving te hebben genoten zijn we naar de rand van Lake Wanaka gereden. In dit meer staat een boom, niet heel bijzonder, maar een mooie plek voor wat fijne kiekjes. Diezelfde dag besloot ik om de volgende dag maar met een vreemdeling vastgebonden aan mijn rug uit een vliegtuig te springen. En wat was dit FANTASTISCH! Een ander woord heb ik er niet voor... Na deze geweldige ervaring zijn we de volgende dag doorgereden naar Queenstown. Hier zijn wij omhoog gegaan met de gondel om de summer luge te doen. De luge is een soort van rodelen, maar je rijd op een betonnen baan naar beneden dn moet daadwerkelijk zelf sturen! We vonden dit alledrie zo leuk dat we besloten om in totaal 7 keer aan de afdaling te beginnen. Na de luge hebben wij de wereldberoemde (onder de backpackers) Fergburger gegeten. Je moet er effe voor in de rij staan, maar dan heb je ook wat! Hierna hebben we de ijzers onder gebonden om een aantal rondjes te schaatsen in de Queenstown Ice Arena.

De volgende dag zijn we noordwest van Queenstown gereden, naar Glenorchy. Hier hebben wij een deel van de Routeburntrack gelopen, een van Nieuw Zeeland's Great Walks. Eerst liepen we naar Lake Sylvan, waar wij een prachtig spiegelbeeld op het water hadden van de omringende besneeuwde bergtoppen. Vervolgens zijn we door het bos doorgelopen nasr de Rockburnhut. We vertrokken iets te last terug, waardoor we het laatste half uur in het donker door het bos moesten lopen :). De volgende dag zijn we terug gegaan naar Queenstown om de drie Koreaanse dames uit mijn hostel in Napier weer te ontmoeten en gezellig een drankje mee te doen.

Het plan was om na Queenstown naar Milford Sound te gaan, maar omdat het weer te slecht was besloten we om eerst naar de oostkust te rijden, om vervolgens via het zuiden terug te keren naar Milford Sound.

We zijn vervolgens naar Ranfurly gereden om fietsen te huren en een deel van de Central Otago Rail Trail te fietsen. De Central Otago Rail Trail was vroeger een spoorlijn waar ze een fietspad van gemaakt hebben. Het weer was helaas niet zo goed hier, maar het was een aangename fietstocht van 50 kilometer en best raar om na 8 maanden weer op een fiets te zitten.

Diezelfde dag zijn we naarde oostkust gereden en hebben we de nacht doorgebracht op een camping in Kakanui. De volgende dag hebben wij de Moeraki Boulders bezocht. Dit zijn natuurlijke betonnen ballen die op het strand liggen. Een zeer vreemd natuurverschijnsel en ze weten niet hoe ze precies ontstaan zijn. Wat vooral vreemd is is dat ze op één bepaald deel van een kilometers lang strand liggen. Vreemd, vreemd, vreemd...

Vervolgens zijn wij naar Oamaru gereden waar wij het Steampunk HQ museum bezocht hebben. Dit is een museum waar met schroot kunst gemaakt wordt. Het meest spectaculaire was 'The Portal'. Dit was een spiegelzaal met honderden lichtjes, moeilijk te beschrijven, maar ik zal een video hiervan uploaden.

De volgende dag zijn we naar Dunedin gereden waar wij vooral genoten hebben van de bibliotheek, niet om een boek te lezen, maar om van de anwezige Wifi te genieten. In Dunedin is overigens ook de steilste straat ter wereld te vinden en natuurlijk moesten wij dit als echte toeristen ook zien en meemaken (zie foto's).

Vanuit Dunedin zijn wij naar de Otago Peninsula gereden waar wij voornamelijk rondgereden hebben en teleurgesteld werden. Op verschillende websites en in folders werd gezecht dat op een aantal stranden zeeleeuwen te vinden waren, maar natuurlijk niet op het moment dat wij daar waren. De uitzichten waren overigens wel weer van een hoog niveau.

De volgende ochtend zijn we naar het zuidwesten van het Zuidereiland gereden, naar The Catlins. We begonnen bij Nuggetpoint, een vuurtoren op een klif met een fijne rotsformatie rijzend vanuit de zee. Prachtig (zie foto's). Hierna zij wij naar een zeer mooie waterval gereden, genaamd The Purakaunui Falls. Daarna zijn wij naar Curio Bay gereden, waar wij 4 yellow-eyed pinguïns gepot hebben! Dit is een van de meest zeldzame pinguïn soorten ter wereld! Daarna zijn we naar slope point gereden, het meest zuidelijke punt van het Zuidereiland. Hier waren wij nog maar 4803 kilometer verwijderd van de Zuidpool! Zuidelijker kom ik misschien nooit meer!

De volgende dag zijn wij, via Invercargill, naar Te Anau gereden, om vanuit daar naar Milford Sound te gaan. Omdat er de afgelopen pasr dagen veel sneeuw was gevallen besloten wij om met de bus naar Milford Sound te gaan en niet zelf te rijden. Fiordland, waar Milford Sound deel vanuit maakt, is echt prachtig! Misschien wel het mooiste gebied in Nieuw Zeeland. Overal waar je kijk zijn besneeuwde bergtoppen, watervallen en meren. Echt geweldig! Met als absoluut hoogtepunt Milford Sound. In Milford Sound namen wij de boot die ons de mooiste plekken liet zien!

Na deze fantastische ervaring zijn wij, via Queenstown, naar Twizel gereden. We wilden overnachten op een camping net buiten Twizel, maar we kwamen met de camper vast te zitten in de modder... Zeer fijn! Maar na het nodige duw- en trekwerk zijn we zelf uit de modder gekomen en konen we onze weg naar de camping vervolgen. Vanuit Twizel zijn we naar Lake Tekapo gereden waar wij ons onder gedompeld hebben in de aanwezige "Hot Springs". Wij hadden hier natuurlijke warmwaterbronnen verwacht, maar het bleken drie verwarmde zwembaden te zijn. Teleurstellend. De volgende dag hebben wij de nabij gelegen Mount John beklommen voor een goed uitzicht en zijn wij terugerede ennaar Lake Pukaki om aldaar de nacht door te brengen.

De volgende ochtend hebben wij het Mount Cook National Park bezocht en hebben wij een glimp mogen opvangen van Mount Cook. Mount Cook is met 3724 meter de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Zeer indrukwekkend. Helaas hadden we niet het geluk dat de top uit de wolken tevoorschijn kwam. Onderweg terug naar de camper waren wij nog getuige van een heuse lawine! Wat een geweld en wat komt de sneeuw met een rotgang naar benedenVerder hebben wij hier de Tasman Glacier bekeken. Dit is een van de langste gletsjers in Nieuw Zeeland, zo'n 24 kilometer lang. Het is geen mooie gletsjer (het deel dat wij konden zien), want hij is bedekt met grijze/zwarte stenen.

Vanuit Mount Cook zijn wij vervolgens rustig aan richting onze eindbestemming, Christchurch, vertrokken. Tussendoor hebben we nog 1 hele indrukwekkende stop gemaakt, Castle Hill. Dit zijn enorme rotsen van kalksteen in zeer imposante vormen, zie foto's.

Hierna zijn we naar Christchurch gereden en dat is waar ik op dit moment nog ben en mijn laatste dagen in Nieuw Zeeland zal doorbrengen.

Nou dat was het dan, Nieuw Zeeland. De afgelopen 9 maanden waren geweldig! Ik heb hier zoveel mooie dingen gezien, zoveel leuke mensen ontmoet, echt fantastisch! Van de vrijheid en de prachtige natuur op het Noorder- en Zuidereiland tot de fantastische mensen tijdens mijn werkperiode in Napier, het was awesome!

Maar helaas komt aan dit avontuur een einde. Op 28 augutus pak het vliegtuig om aan het volgende avontuur te beginnen, 3 maanden in Australië! Eerste stop: Melbourne!

Jelle